Χάμιλτον, σερ Ουίλιαμ Ρόουαν

(Hamilton, Δουβλίνο 1805 – 1865). Ιρλανδός αστρονόμος και φυσικομαθηματικός. Συμπλήρωσε το έργο του Λαγκράνζ στη μαθηματική έρευνα της κλασικής μηχανικής. Το όνομά του είναι συνδεδεμένο με τις εξισώσεις του X. (ή θεμελιώδη τύπο των εξισώσεων της κίνησης) που αποτελούν τη γενικότερη διατύπωση των νόμων της κλασικής δυναμικής, για συστήματα με οποιονδήποτε αριθμό βαθμών ελευθερίας και της αρχής του X. ή της ελάχιστης δράσης, που είναι θεμελιώδης στην κβαντική φυσική. Στον X. οφείλεται ακόμα και η επινόηση του λογισμού των τετράδων (quaterniors), από τον οποίο προέκυψαν ο ανυσματικός λογισμός και οι θεμελιώδεις μελέτες επί των μιγαδικών αριθμών. Ο X. παρακολούθησε κανονικές σπουδές μαθηματικών, αλλά πήρε το δίπλωμα της νομικής. Διακρινόταν για την εξαιρετική του μνήμη και γνώριζε, εκτός από τις ευρωπαϊκές γλώσσες, την ινδική, την περσική, την αραβική, τη σανσκριτική και τη μαλαισιακή. Εξαιτίας των ικανοτήτων του διορίστηκε καθηγητής της αστρονομίας στο πανεπιστήμιο του Δουβλίνου και βασιλικός αστρονόμος της Ιρλανδίας· διετέλεσε πρόεδρος της Βασιλικής Ιρλανδικής Ακαδημίας με την τιμητική διάκριση του βαρονέτου.